حق ، داشتن یا نداشتن؟

برای  درک متقابل همیشه نگاه هایی متفاوت تر از همه ی انسان ها وجود داره. اما برای نگاه متفاوت همیشه درکی متفاوت تر از همه ی دیدگاه های انسانی وجود داره
به همین دلیل همیشه برامون سخته که هم نگاهمون رو عوض کنیم هم درک کنیم، معمولا یا فقط با همون نگاه سعی میکنیم اتفاقی رو در طرف مقابل درک کنیم یا معمولا بدون اینکه مساله ای رو درک کنیم فقط سعی میکنیم نگاهمون رو بهش عوض کنیم، و یا اینکه اصلا بهش نگاه نکنیم
اما مساله ای عمیق مثل احساسات انسانی، مساله ایست کاملا متفاوت از فرد به فرد، اما با درصدی میزان تشابه، آن هم در موارد خاص. به همین میزان تشابه، جامعه دست به تشکیل گروه افراد با احساساتی با تشابه بالای درصدی خاص میزند. لذا بدین منوال بسته به میزان نسبی تراکم جمعیت این گروه ها ، اقلیت ها و اکثریت ها بوجود می آیند. سوال اینجاست که منطور از جامعه کیست؟ جواب: خود افراد داخل گروه های هم دسته
حال با توجه به پراکندگی احساسی بین افراد جامعه، اقلیت بودن و یا اکثریت بودن نسبی در افراد، و عدم وجود هماهنگی میان نگاه انسان ها و درک متقابل، آیا میتوان انتنطار داشت گروهی اقلیت در جامعه ای که اکثریت آن را افرادی با احساساتی مخالف در بر گرفته اند بتواند از حقوق خود دفاع کند؟
باعث بسی خستگیست