تو زمانهای مختلف .... تو شرايط مختلف ... افراد زيادي تو زندگي
ما وارد ميشن .... و به تبع اون خيلی ها خارج ميشن .... بعضي ها
خوب ميمونند .... بعضي ها خوش ... بعضی ها بی خاصيت .... و بعضي
ها ..... و بعضي ها .... و بعضی ها ..... !!! خلاصه آدم ها
زيادند! .... خيلی هم زياد .... هر کس با ديدگاه متفاوت از
ديگری! .... با انتظار متفاوت .... با انرژی متفاوت ... آخه من
معتقدم که آدم ها به هم انرژی ميدن .... خيلی هم زياد .... توی
هر برخوردی اين انرژی ها منتقل ميشه! ... گاهی مثبت ... و گاهی
منفی ! .... آره! انرژی منفی هم داريم! .... نميدونم خودم به
شخصه چه قدر توي برخوردهام اين رو در نظر ميگيرم!! ... ولي
مطمئنم که اين قضيه رو دقيقا احساس کردم! ... و لمس کردم ...
من يه عادتی دارم .... نميدونم هم خوبه يا بد ! ... به نظر خودم که گاهی اوقات ميتونم بهش افتخار کنم! ... ولی من احساس ميکنم خيلی ها رو دوست دارم .... نه تنها خيلی افراد ... بلکه خيلی چيزها رو .... و دليلش هم برام کاملا واضح و مبرهنه! ... چون سر منشا تمام اين دوست داشتن ها همش از یک جا نشات ميگيره! ... از يک جا! ... و اون هم عشق به خوبيه !! فقط همين .... و حالا اين خوبی ميتونه خودش رو به نماد های مختلف نشون بده .... خيلی هم مختلف .... به خاطر همين هم ممکنه گاهي اوقات خودش رو تو وجود يه انسان نشون بده ... يا هر چيز ديگه! .... به خاطر همين هم هست که من خيلی ها رو دوست دارم .... شايد نه به خاطر خودشون ... نه به خاطر خيلی چيزهاشون .... بلکه فقط به خاطر خوبيشون .... به خاطر وجودشون .... حتی گاهی اوقات اينقدر اين خوبی زياده! ... اينقدر اين خوبی زيباست! ... که اصلا نميتونی دوستش نداشته باشی! ... اصلا نميتونی چشمت رو در مقابلش ببندی! ... اصلا نميتونی ازش صرف نظر کنی!! .... تمام وجودت رو تسخير ميکنه! تو رو مسخر خودش ميکنه! ... تو رو مال خوش ميکنه!! ... اين ديگه چيزی نيست که قابل توصيف يا تعريف باشه! اين چيزی نيست که بشه برای کس ديگری توصيفش کرد!! .... شايد به خاطر همين باشه که گاهی نميتونيم حرف هاي همديگه رو بفهميم!! ... چون هر کدوممون يه چيزی ديديم!! ... يه چيزی درک کرديم ... که دوست داريم به بقيه هم اون حس زيبا رو منتقل کنيم .... ولی نميتونيم ... چون قابل انتقال نيست!! ... چون اگه از زبانت خارج بشه ديگه اون نيست! ... ديگه يه چيز ديگست!! ... از اين رو به اون رو ميشه! ... دگر گون ميشه!!! .... يا شايد له ميشه ......
پس بهتره که خوبيهايی که دوست داريم .... هميشه و هميشه .... همون جای اصليش بمونه!!! ... همون جايی که واقعا بايد همون جا باشه تا ارزش داشته باشه!!! ... نه جای ديگه!!
من يه عادتی دارم .... نميدونم هم خوبه يا بد ! ... به نظر خودم که گاهی اوقات ميتونم بهش افتخار کنم! ... ولی من احساس ميکنم خيلی ها رو دوست دارم .... نه تنها خيلی افراد ... بلکه خيلی چيزها رو .... و دليلش هم برام کاملا واضح و مبرهنه! ... چون سر منشا تمام اين دوست داشتن ها همش از یک جا نشات ميگيره! ... از يک جا! ... و اون هم عشق به خوبيه !! فقط همين .... و حالا اين خوبی ميتونه خودش رو به نماد های مختلف نشون بده .... خيلی هم مختلف .... به خاطر همين هم ممکنه گاهي اوقات خودش رو تو وجود يه انسان نشون بده ... يا هر چيز ديگه! .... به خاطر همين هم هست که من خيلی ها رو دوست دارم .... شايد نه به خاطر خودشون ... نه به خاطر خيلی چيزهاشون .... بلکه فقط به خاطر خوبيشون .... به خاطر وجودشون .... حتی گاهی اوقات اينقدر اين خوبی زياده! ... اينقدر اين خوبی زيباست! ... که اصلا نميتونی دوستش نداشته باشی! ... اصلا نميتونی چشمت رو در مقابلش ببندی! ... اصلا نميتونی ازش صرف نظر کنی!! .... تمام وجودت رو تسخير ميکنه! تو رو مسخر خودش ميکنه! ... تو رو مال خوش ميکنه!! ... اين ديگه چيزی نيست که قابل توصيف يا تعريف باشه! اين چيزی نيست که بشه برای کس ديگری توصيفش کرد!! .... شايد به خاطر همين باشه که گاهی نميتونيم حرف هاي همديگه رو بفهميم!! ... چون هر کدوممون يه چيزی ديديم!! ... يه چيزی درک کرديم ... که دوست داريم به بقيه هم اون حس زيبا رو منتقل کنيم .... ولی نميتونيم ... چون قابل انتقال نيست!! ... چون اگه از زبانت خارج بشه ديگه اون نيست! ... ديگه يه چيز ديگست!! ... از اين رو به اون رو ميشه! ... دگر گون ميشه!!! .... يا شايد له ميشه ......
پس بهتره که خوبيهايی که دوست داريم .... هميشه و هميشه .... همون جای اصليش بمونه!!! ... همون جايی که واقعا بايد همون جا باشه تا ارزش داشته باشه!!! ... نه جای ديگه!!
No comments:
Post a Comment